Dvel ég í draumahöll og dagana lofa
Froskalappir
Maður spyr sig, næ ég að blogga?
Dammdammdammdamm!
Síðastliðnar 2 vikur hef ég reynt að blogga. Allt að átján sinnum á dag. Til að segja gleðilegar fréttir. Sorgarfréttir. Allar og engar fréttir.
Til dæmis.
Sundraunir.
En neibb. Gekk ekki.
Hef grun um að þessi færsla póstist samt.
Ástæðan er jafn einföld og Filippo Berio. Snýtupappírsfjallið fyrir framan fæturna á mér er meira spennandi.
Fjallið er reyndar afskaplega fallegt, ég er búin að vera að hlaða það eins og fagra vörðu í marga daga.
Ahh, dásamlegt, yndislegt. Frábært að vera lasin. Hver vill ekki hósta? Fá kvef, beinverk, hausverk, magaverk og eyrnaverk? Rödd sem Andrés önd gæti verið stoltur af? Ég get ekki bent á eina einustu manneskju!
Svo virðist ég loksins hafa náð gelgjunni. Bólur. Oj.
Áður en ég næ að smita alla af ljótunni og veikindum vil ég bara segja eitt að lokum:
Sundfit.
Alls konar afmæli
Skrapp til Vilborgar. Þar át ég köku. Með súkkulaðikremi. Hún átti afmæli í janúar. Sko Vilborg, ekki kakan. Það var gaman.
Hjalti litli bróðir á afmæli í dag. Í tilefni af því var skundað á Macdonalds. Þar hegðuðum við okkur af stakri prýði. Enginn var laminn með Macdonaldsblöðrum og ég fór ekki í rennibrautina.
Afmælisbarnið
Í fréttum er þetta helst:
-tannstöngullinn er ennþá fastur í símanum mínum
-matti er að æfa sig á píanóið
-klukkan mín er 19:19
-klukkan mín er 9 mínútum of fljót
-grjónagrautur er góður
-það er kalt úti
-ég er ekki enn búin að taka bakköpp af tölvunni minni
-ég var í efnagreiningartæknitilraun í dag
-ég er í doppóttri peysu
-er búin að panta og borga ferð til spánar. í mánuð í málaskóla í maí
-hvað eru mörg m í því?
-og það er norn föst inni í prentaranum