The element song
There’s antimony, arsenic, aluminum, selenium,
And hydrogen and oxygen and nitrogen and rhenium
And nickel, neodymium, neptunium, germanium,
And iron, americium, ruthenium, uranium,
Europium, zirconium, lutetium, vanadium
And lanthanum and osmium and astatine and radium
And gold, protactinium and indium and gallium
And iodine and thorium and thulium and thallium.
There’s yttrium, ytterbium, actinium, rubidium
And boron, gadolinium, niobium, iridium
And strontium and silicon and silver and samarium,
And bismuth, bromine, lithium, beryllium and barium.
There’s holmium and helium and hafnium and erbium
And phosphorous and francium and fluorine and terbium
And manganese and mercury, molybdinum, magnesium,
Dysprosium and scandium and cerium and cesium
And lead, praseodymium, platinum, plutonium,
Palladium, promethium, potassium, polonium,
Tantalum, technetium, titanium, tellurium,
And cadmium and calcium and chromium and curium.
There’s sulfur, californium and fermium, berkelium
And also mendelevium, einsteinium and nobelium
And argon, krypton, neon, radon, xenon, zinc and rhodium
And chlorine, cobalt, carbon, copper,
Tungsten, tin and sodium.
These are the only ones of which the news has come to Harvard,
And there may be many others but they haven’t been discovered.
Hafði einstaka löngun til að deila þessu með ykkur. Mæli með því að smella á fyrirsögnina. Lagið er afar fallegt og gefandi.
Fyrir stuttu sat ég og lærði eins og vindurinn (starði hugfangin á rykkorn og annað spennandi á bókasafninu) fram á kvöld. Þegar ég var á leið út, rakst ég á stöllur mínar og stærðfræðilúða þar sem þær voru á heimleið. Eftir nokkra mínútna gáfulegt spjall ákvað ég að fara bara með þeim í lyftuna þó ég væri einungis að fara niður á næstu hæð.
Þá fyrst gerðist nokkuð skrýtið. Lyftuhurðin lokaðist ekki, því það var poki fyrir skynjara lyftunnar. Hér hefðum við strax átt að sjá að eitthvað var að. Þessi skynjari hefur aldrei virkað og lyftan gert margar heiðarlegar morðtilraunir á mér.
En lyftan skrölti þó af stað með okkur innanborðs (þrátt fyrir að hún virtist virka betur en venjulega). Eftir andartak fór hún að hægja sérkennilega á sér. Og hún stansaði. Og hurðin opnaðist ekki. Og það virkaði ekki að ýta á neina takka.
Við vorum fastar í lyftu.
Rétt fyrir miðnætti.
Við panikkuðum létt í eina og hálfa mínútu og dóum smá úr hlátri.
Við sáum að það var búið að rífa burt neyðarsímanúmerið og að nánast ekkert símsamband var hjá símum Símans - Vodafone síminn virkaði hins vegar. (Skil ekki af hverju Vodafone er ekki með meiri auglýsingaherferðir sem stíla gagngert á lyftustoppssímsamband).
Ég hringdi í vinkona mína er var stödd í byggingunni og hún kom og opnaði rifu á lyftudyrnar. Og hló að okkur.
Á meðan var hringt í 118:
Stúlka: Hæ, get ég fengið símanúmerið hjá Lyftum EHF?
Kona: Fnefnefne (ég heyrði ekki hvað hún sagði).
Stúlka: Númerið hjá Íslandslyftum EHF; Lyftum?
Kona: Fne?
Stúlka: LYFTUM! Svona sem fara upp og niður.
Kona: Ahh!
Þar næst var lyftumaðurinn vakinn. Sem lofaði, eftir að hafa náð rænu og viti,
að hann mundi bjarga okkur úr prísundinni.
Svo við biðum. Loftið fór að þyngjast. Allir strákar í byggingunni komu og hlógu að okkur og töluðu digurbarkalega fyrir utan. Og reyndu þess á milli að opna (held ég bara til að sjá hvaða bjánar væru fastir í lyftunni).
Eftir hálftíma í lyftu. Og flestum súrefnismólekúlum fermetrans seinna opnaði vinkonan (sem ekki var föst í lyftunni) útidyrnar fyrir syfjulegum og rámum lyftumanninum. Sem síðan opnaði fyrir okkur á örskotsstundu.
Við vorum frjálsar!
Ef að ég stæði úti í sól mundi ég bráðna.
Borðaði svo mikið súkkulaði í gær að ég held ég sé súkkulaði.
Súkklaði.
Þegar ég var í snúsnú þegar ég var lítil, var ég stundum súkkulaði.
Súkkulaði.
Spes orð.
Að öðru. Í dag er ég að vinna.
Þetta var prýðileg saga.
Hér kemur önnur: Á morgun fer ég að vinna.
Stundum skil ég ekki af hverju ég er ekki skáld. Góðar sögur.
Að enn öðru. Bloggið mitt nennir ekki neinu. Ég hef reynt að hressa það við, við höfum farið í göngutúra, í tívolí, sund og ég veit ekki hvað en það bara nennir ekki að blogga. Alls ekki mín sök.
Að ennþá öðru. Það styttist í próf. Nei, sleppum þessari sögu.
Að ennþá ennþá öðru. Það styttist í að ég fari til Spánar. Það er sko góð saga.
En ég hef ekki fleiri stuttar og sundurlausar sögur að segja. Nú andar suðrið sæla og ég bið að heilsa.
Þríhjól
Páskaeggið mitt brotnaði.
